Andere wereld
Blijf op de hoogte en volg Manon
26 Januari 2015 | Indonesië, Tondano
Hier dan eindelijk mijn aller aller eerste blog spannend!!
Jeetje waar moet ik beginnen!! Eindelijk zijn we aangekomen in Indonesië ons beloofde land voor de komende maanden. Na een zware vliegreis kwamen we aan op Singapore toen had ik het echt wel even gehad. Maar de reis was nog niet voorbij nee hoor we konden nog lekker 4 uurtjes vliegen Jeeh!! Je moet er wat voor over hebben. Toen we eindelijk op het vliegveld van Monado aankwamen was daar baalmoment 1 mijn koffer. Hij was namelijk geseald omdat hij open was gegaan beetje jammer…
Toen we uit het vliegveld liepen kwam de warmte ons tegemoet.. het was namelijk ontzettend warm. Maar dat was niet het enige wat meteen opviel. Iedereen buiten keek ons aan alsof we buitenaardse wezens waren en wouden met ons praten en op de foto. Gelukkig gingen we naar de lange reis nog 1 dagje heerlijk naar het novotel. Wat is dat een mooi hotel en wat wonen hier toch ongelofelijk vriendelijke mensen. Ik sliep gezellig met Simone op een supermooie kamer met een normale douche wc genieten nu het nog kan!!!
De volgende dag kon de spannende reis richting Tondano beginnen. Vandaag zouden we de kinderen en pastor jacob ontmoeten. Dit was een spannende maar zo’n mooie reis. We gingen namelijk per auto richting Tondano. Onder het rijden konden we zo genieten van de omgeving. Wauw! Wat een natuur. Dat er zoveel tinten groen bestonden wist ik echt niet het is echt onbeschrijfelijk mooi! Wat je onderweg allemaal zit in het verkeer is een grote chaos. Ze rijden sowieso al aan de andere kant en als ze elkaar inhalen toeteren ze. Alles rijdt kris kras door elkaar kinderen die lijken op 14 jarige die gewoon op een scooter rijden, maar ik geloof dat alleen op een scooter rijden niet gebruikelijk is het max. is 4. Zo’n andere wereld maar het word wel mijn wereld voor de komende 3 maanden.
Maar waar het allemaal omdraait de kinderen in het weeshuis. Aangekomen bij de asrama stonden de kinderen en pastor Jacob op ons te wachten. Daarna gingen de kinderen een ontzettend leuk liedje voor ons zingen die we later ook samen met hun hebben gezongen. Dit was zo leuk en ook een soort ontlading yes we zijn er eindelijk! Daarna moesten we ons zelf in het Engels voorstellen waarnaar een Indonesische meisje die goed Engels kon het voor ons ging vertalen. Wow de taal gaat nog wel lastig worden, maar moet te doen zijn
Daarna gingen we naar ons onderkomen voor de komende maandjes. We zouden een nieuw huis krijgen maar in typisch indonesische stijl was die nog niet af. De pastor vertelde dat hij dacht dat dat in ongeveer 2 weken klaar was. Maar eerst zien en dan geloven. Want dit huis was echt nog een gevalletje help mijn man is klusser. Alhoewel ik blij zou zijn als mijn man klusser was want dan was het waarschijnlijk sneller klaar. Maar ons andere huisje was ook best te doen. De wc wordt alleen nog wel een dingetje & de ratten. Alle gaatjes zijn stevig afgeplakt. Maar we gingen het huisje eerst maar een beetje gezellig en ons thuis maken.
Zoveel indrukken al en ons avontuur is nog maar net begonnen.
Want de volgende dag moesten we er aan geloven 7 uur to the curch!! Met een half slaap hoofd en de brandende zon op ons lijf gingen we vol goeie moed naar de kerk. Ik vond het bijzonder om dit te zien. De mensen hier halen veel kracht uit hun geloof dat vindt ik erg knap. Maar om eerlijk te zijn was er niet veel aan de dienst zelf in het begin teminsten. We moesten zitten, staan & knielen en dat 10 keer achterelkaar. Onder de dienst viel Leonie flauw dit was ook niet heel vreemd want we hadden namelijk niet ontbeten because we had no food. Daarna werd de dienst niet door leonie heel grappig. We moesten ons namelijk voorstellen aan de hele kerk. De mensen deden daarna hartstikke lief omdat we geen voedsel hadden dus gingen ze lekkere eitjes bakken voor op brood. Dat was het lekkerste eitje wat ik ooit heb gegeten
S’middags gingen we met pastor naar de lake. Tenminste dat dachten we maar we eindigde bij de Green Garden. Daar gingen we wat drinken met een familie en daarna kwam de familie van die familie ook nog eten en drinken. En iedereen wou met ons op de foto. Dat is zo vreemd als we op straat lopen wil iedereen met ons op de foto of met ons praten. Omdat ons water op was gingen we met pastor naar een soort badhuis. Dit was zo lekker hier konden we lekker douchen. Eindelijk schoon!! Daarna dachten we lekker rijst te gaan eten maar pastor nam ons mee naar de KFC.Dat was een groot avontuur om daar te komen. Dwars door een soort oerwoud. En ze gaan niet op zij voor elkaar. Met de pastor naar de KFC ja ja het kan allemaal.
Vandaag hadden we voor het eerst echt een soort les met de kinderen. We gingen namelijk als introductie allemaal leuke spelletjes doen en die rouleren. Dit was zo leuk!! De energie die we terug kregen van de kinderen was zo fijn en leuk. Wow dit is al een super lang verhaal!! Ik laat het voor nu hier maar bij. Na deze 4 dagen weet ik al hoeveel indrukken we hier elke dag weer krijgen. Dus het gaat niet lukken om alles in deze blog te schrijven. Dus wanneer ik terug kom heb ik nog 1000 andere verhalen. Die ik jullie ook graag allemaal wil vertellen. Ik laat het voor nu hier bij!!
Veel liefs from indonesia!!!!
Jeetje waar moet ik beginnen!! Eindelijk zijn we aangekomen in Indonesië ons beloofde land voor de komende maanden. Na een zware vliegreis kwamen we aan op Singapore toen had ik het echt wel even gehad. Maar de reis was nog niet voorbij nee hoor we konden nog lekker 4 uurtjes vliegen Jeeh!! Je moet er wat voor over hebben. Toen we eindelijk op het vliegveld van Monado aankwamen was daar baalmoment 1 mijn koffer. Hij was namelijk geseald omdat hij open was gegaan beetje jammer…
Toen we uit het vliegveld liepen kwam de warmte ons tegemoet.. het was namelijk ontzettend warm. Maar dat was niet het enige wat meteen opviel. Iedereen buiten keek ons aan alsof we buitenaardse wezens waren en wouden met ons praten en op de foto. Gelukkig gingen we naar de lange reis nog 1 dagje heerlijk naar het novotel. Wat is dat een mooi hotel en wat wonen hier toch ongelofelijk vriendelijke mensen. Ik sliep gezellig met Simone op een supermooie kamer met een normale douche wc genieten nu het nog kan!!!
De volgende dag kon de spannende reis richting Tondano beginnen. Vandaag zouden we de kinderen en pastor jacob ontmoeten. Dit was een spannende maar zo’n mooie reis. We gingen namelijk per auto richting Tondano. Onder het rijden konden we zo genieten van de omgeving. Wauw! Wat een natuur. Dat er zoveel tinten groen bestonden wist ik echt niet het is echt onbeschrijfelijk mooi! Wat je onderweg allemaal zit in het verkeer is een grote chaos. Ze rijden sowieso al aan de andere kant en als ze elkaar inhalen toeteren ze. Alles rijdt kris kras door elkaar kinderen die lijken op 14 jarige die gewoon op een scooter rijden, maar ik geloof dat alleen op een scooter rijden niet gebruikelijk is het max. is 4. Zo’n andere wereld maar het word wel mijn wereld voor de komende 3 maanden.
Maar waar het allemaal omdraait de kinderen in het weeshuis. Aangekomen bij de asrama stonden de kinderen en pastor Jacob op ons te wachten. Daarna gingen de kinderen een ontzettend leuk liedje voor ons zingen die we later ook samen met hun hebben gezongen. Dit was zo leuk en ook een soort ontlading yes we zijn er eindelijk! Daarna moesten we ons zelf in het Engels voorstellen waarnaar een Indonesische meisje die goed Engels kon het voor ons ging vertalen. Wow de taal gaat nog wel lastig worden, maar moet te doen zijn
Daarna gingen we naar ons onderkomen voor de komende maandjes. We zouden een nieuw huis krijgen maar in typisch indonesische stijl was die nog niet af. De pastor vertelde dat hij dacht dat dat in ongeveer 2 weken klaar was. Maar eerst zien en dan geloven. Want dit huis was echt nog een gevalletje help mijn man is klusser. Alhoewel ik blij zou zijn als mijn man klusser was want dan was het waarschijnlijk sneller klaar. Maar ons andere huisje was ook best te doen. De wc wordt alleen nog wel een dingetje & de ratten. Alle gaatjes zijn stevig afgeplakt. Maar we gingen het huisje eerst maar een beetje gezellig en ons thuis maken.
Zoveel indrukken al en ons avontuur is nog maar net begonnen.
Want de volgende dag moesten we er aan geloven 7 uur to the curch!! Met een half slaap hoofd en de brandende zon op ons lijf gingen we vol goeie moed naar de kerk. Ik vond het bijzonder om dit te zien. De mensen hier halen veel kracht uit hun geloof dat vindt ik erg knap. Maar om eerlijk te zijn was er niet veel aan de dienst zelf in het begin teminsten. We moesten zitten, staan & knielen en dat 10 keer achterelkaar. Onder de dienst viel Leonie flauw dit was ook niet heel vreemd want we hadden namelijk niet ontbeten because we had no food. Daarna werd de dienst niet door leonie heel grappig. We moesten ons namelijk voorstellen aan de hele kerk. De mensen deden daarna hartstikke lief omdat we geen voedsel hadden dus gingen ze lekkere eitjes bakken voor op brood. Dat was het lekkerste eitje wat ik ooit heb gegeten
S’middags gingen we met pastor naar de lake. Tenminste dat dachten we maar we eindigde bij de Green Garden. Daar gingen we wat drinken met een familie en daarna kwam de familie van die familie ook nog eten en drinken. En iedereen wou met ons op de foto. Dat is zo vreemd als we op straat lopen wil iedereen met ons op de foto of met ons praten. Omdat ons water op was gingen we met pastor naar een soort badhuis. Dit was zo lekker hier konden we lekker douchen. Eindelijk schoon!! Daarna dachten we lekker rijst te gaan eten maar pastor nam ons mee naar de KFC.Dat was een groot avontuur om daar te komen. Dwars door een soort oerwoud. En ze gaan niet op zij voor elkaar. Met de pastor naar de KFC ja ja het kan allemaal.
Vandaag hadden we voor het eerst echt een soort les met de kinderen. We gingen namelijk als introductie allemaal leuke spelletjes doen en die rouleren. Dit was zo leuk!! De energie die we terug kregen van de kinderen was zo fijn en leuk. Wow dit is al een super lang verhaal!! Ik laat het voor nu hier maar bij. Na deze 4 dagen weet ik al hoeveel indrukken we hier elke dag weer krijgen. Dus het gaat niet lukken om alles in deze blog te schrijven. Dus wanneer ik terug kom heb ik nog 1000 andere verhalen. Die ik jullie ook graag allemaal wil vertellen. Ik laat het voor nu hier bij!!
Veel liefs from indonesia!!!!
-
26 Januari 2015 - 15:06
Martje En Jan:
Hoi lieve Manon,
Fijn dat je gezond en wel bent aangekomen in de "tegenovergestelde" wereld -
26 Januari 2015 - 15:22
Yara:
Klinkt allemaal super leuk Manon, ik ben benieuwd naar alle verhalen waarmee je terug komt.
Ik kam me ook goed inbeelden hoe het daar gaat, have fun!
Liefs
Yari Banani -
26 Januari 2015 - 16:55
Janine:
Wauwww, geniet er van! -
26 Januari 2015 - 17:51
Cock Meijer:
Dank voor je blog! Ik vind het erg leuk om te lezen. Hopelijk heb je een mooie en leerzame tijd daar. Houd ons op de hoogte!! Groeten van ons allemaal!! -
26 Januari 2015 - 17:56
Greet:
wauw, wat kun jij leuk schrijven zeg, ik voelde me meegenomen door jou!!!!
Heb er haast een traantje van!!! Dikke kus, Greet -
26 Januari 2015 - 17:58
Lipkje:
Hey Manon, geweldig verhaal hoor! Geniet, maar niet met mate. Heb een geweldige tijd! -
26 Januari 2015 - 18:07
Mama:
Hee lieve manon wat een mooi verhaal en wat ook super leuk wat van je te horen!!wat een wereld van verschil...maar wel super leuk en wat mooi geschreven!!we blijven je volgen lieverd veel plezier en liefs mama -
26 Januari 2015 - 18:25
Anneke V.d.Linde:
Wat een leuk verhaal met zovele indrukken, wat lief dat ze voor jullie een eitje gingen bakken.
Fijn dat ze jullie overal me naar toe nemen. Tot gauw leuk deze blog. -
26 Januari 2015 - 22:27
Yvonne :
Zo....wat heerlijk om te lezen over je avontuur, nu al!
Heel veel plezier en succes met alles wat je doet en blijf genieten van alles om je heen! -
27 Januari 2015 - 18:31
Wilma Kraak:
Hallo Manon..
inderdaad een heel verhaal maar heb het met genoegen gelezen.
Blijf je verhaal volgen..erg interessant..
Geniet daar en blijf mooie verhalen schrijven.
Groetjes je achterbuurvrouw :-)
-
27 Januari 2015 - 19:01
Akke:
Hallo Manon, ik ben een collega van je moeder. Ik heb met plezier je verhaal gelezen...super meid wat je daar doet....en voor jou een geweldige ervaring...onze dochter is 3 jaar terug voor stage naar Zuid Afrika geweest en heeft ook een geweldige tijd gehad.Geniet van alles. En ik lees vast wel weer eens een verhaal van je. Groetjes. -
27 Januari 2015 - 19:17
Bertha De Wagt:
ik hoop dat je hier heel veel plezier mag beleven en heel erg genieten de komende maanden die je daar bent -
27 Januari 2015 - 19:34
Margreet:
hoi manon
Fijn dat je goed bent aangekomen op je bestemming
En leuk dat wij vanaf de zijlijn mee mogen genieten
Veel plezier met de kinderen
Gr Bert Margreet en Emma -
27 Januari 2015 - 20:00
Lambert:
Wat een mooi verhaal, ik wist dat je lekker kon babbelen, maar via het toetsenbord gaat het je ook makkelijk af. Op deze manier leven we (begrijp dat je vandaag ook even hebt geskyped met klasgenoten) we extra met je mee. Geniet, blijf alles opnemen, ben benieuwd naar je volgende verslag! -
27 Januari 2015 - 21:21
Alie Wemer:
ik heb het verhaal met veel plezier gelezen en blijf je volgen als het kan
en meid geniet er van hè
gr alie -
28 Januari 2015 - 08:53
Ika Te Nijenhuis:
Hey Manon,
Wat een beleving....en wat een leuk verhaal. Het klinkt als of je er al langer bent dan 4 dagen. De pastoor klinkt wel hip, hij zal wel gedacht hebben stel die meiden een beetje op hun gemak bij de KFC haha. Ik ben zeer benieuwd naar je volgende blog. Heel veel plezier! Groetjes Ika en natuurlijk ook van Freerk, Lisa en Ellen -
28 Januari 2015 - 15:25
Betty Peereboom:
Lieve Manon
Wat een verhaal en wat een belevenis. Wij zitten op dit moment in Oostenrijk en volgen jou met zijn allen. Wat heb je in een paar dagen al veel beleefd. We blijven je volgen lieverd. Heel veel plezier.
Ook wij hebben het enorm leuk, heel veel sneeuw en ome Homme-Sjoerd doet het ook toppie met Yvonne. Vanavond gaan we met zijn allen rodelen.
Dikke knuffel, Ome Menno, tante Betty, Jan-Doeke, Ina, Yenthe, Koop, Yvonne, Nick, ome Homme-Sjoerd en natuurlijk pake en oma
xxxxxxxxxxxx -
28 Januari 2015 - 19:06
Karin:
Hallo Manon,
We kunnen je verhaal en reis zo mooi volgen. Top! Geniet er lekker van!
Liefs, Karin, Jitse, Jarno en Rajko -
28 Januari 2015 - 20:28
Ukie Van Der Meer:
Als ik jullie was zou ik die pastor inpakken,strikje erom en meenemen naar huis.
Heel veel plezier met z.n allen -
29 Januari 2015 - 12:58
Manon Huitema :
Dankjewel voor al jullie lieve reactie's
Nu staat er natuurlijk wel een druk op me voor het volgende verslag :)
Maar ik zal binnekort ook eventjes wat foto's op mijn blog zetten hebben jullie een beetje een idee in welke wereld ik nu leef!
En het genieten gaat helemaal goed komen!!
Plan plan -
29 Januari 2015 - 13:13
Gea:
hey lieverd, hoe is het, leuk verhaal hoor, ben ook zeer benieuwd naar foto`s.
en verdere verhalen.
veel plezier en geniet ervan,
liefs en een dikke kus van ons.
ome foppe en tante gea -
29 Januari 2015 - 16:55
Rixt:
super leuk manon!!! Geniet ervan -
31 Januari 2015 - 08:23
Klaske:
Super leuk om te lezen Manon. Dit klinkt echt geweldig -
31 Januari 2015 - 17:16
Loes Meijer:
Lieve Manon,
wat een enthousiast verhaal! Leuk om te lezen.
Ik kijk weer uit naar het volgende verhaal.
en..... Nog niet gestruikeld over je nieuwe Indonesische mannetje? Ha,ha, ik weet het... Erg flauw!
-
01 Februari 2015 - 08:34
Sietske:
Super leuk om effe wat van je te horen!! Mooi verhaal en ik lees wel erg enthousiast! Genieten daar. Groetjes buur Siets -
02 Februari 2015 - 22:09
Tamara :
Hoi Manon,
ik ben een crealid van vorig jaar, uit de eerste tondano groep. Ik zit bij Hanna in de klas.
Leuk om je verslagen te kunnen volgen, om even te weten hoe het daar gaat. Allemaal heel herkenbaar.
Heel veel succes en plezier in het prachtige tondano!
Liefs, Tamara -
04 Februari 2015 - 20:05
Freek En Alie:
Lieve Manon
Wat een andere wereld .
We hebben met veel aandacht jouw belevenissen gelezen.
Geniet van dit avontuur!!
Groetjes en kus van Freek en Alie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
