Verliefd
Blijf op de hoogte en volg Manon
26 Februari 2015 | Indonesië, Tondano
Daar is dan eindelijk weer een blog. Een beetje later dan verwacht doordat ik een paar daagjes ziek ben geweest. Maar inmiddels gaat het weer helemaal goed gelukkig!
Ondanks het lesgeven elke dag en het leuke contact met de kinderen is er uiteraard ook nog tijd voor ontspanning. En onze ontspanning bestaat vooral uit mooie dingen bekijken. Dus hangen we regelmatig de toerist uit! Zo hebben we al veel bijna onwerkelijke mooie plekjes gezien. Wanneer we na zo’n dag de foto’s terug kijken lijkt het soms gewoon bijna nep. Laat ik jullie meenemen naar het sprookjesachtige Indonesië.
Even tussendoor…. (het versterkt het verhaal) we hebben hier een Nederlands meisje ontmoet Die hier woont met inmiddels haar Indonesische man. Alsof het niet toevalliger kan komt het meisje genaamd Judith uit Harlingen (Fryslân boppe). Ze zag amber en Janneke een keer voor de Asrama druk in de weer achter de laptop. En aangezien blond hier niet de standaard haarkleur is was ze gestopt, samen met haar vriend en hadden ze even een praatje gemaakt. Daarna hadden we al snel een afspraak gemaakt voor een leuke ‘’gezellige’’ dag samen…..
Zo nu kan onze tocht beginnen:
De eerste plek waar ik jullie mee naar toe wel nemen is de Kali waterval. Hier zijn wij geweest met Judith en Dotz. Eerst lopen we door een oerwoud met 1000 tinten groen. Een goeie plek voor een spelletje ‘’ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is….GROEN!’’. Aan het einde van deze mooie tocht komen we uit bij een waterval. Een waterval die er zo romantische uitziet met een mooie schattig bruggetje ervoor wauw! Deze plek is zelfs bij de meeste locals niet eens bekend dit maakt het nog specialer en mooier. Het is niet een plek waar je door alle toeristen de waterval niet eens meer kan zien.. nee in tegendeel.. Wanneer we weer helemaal zijn opgedroogd vervolgen we onze reis We kijken nog één laatste keer om.
De volgende stop is Bukit Kasih. Wel bekend als de berg van de liefde. Wanneer we er aankomen is de geur van de liefde alleen nergens te bekennen. Wel komt de geur van zwavel ons tegemoet….mmm lekker. Er komen meteen allemaal vrouwtjes met souvenirs op ons afgestormd het is alleen jammer dat ze geen knijpers verkopen( voor de lucht). Het is een berg waarover je een wandelroute kan lopen het doet me denken aan het weggetje over de Chinese muur. Alleen is dit paadje wel geschikt voor de actieve wandelaar. De gehele route duur ongeveer 2/3 uren. En onze persoonlijke gids ‘’Stefanus’’ verteld ons dat het uitzicht vanaf elk punt hetzelfde is….. Dus na eerst met goede moed te zijn begonnen aan deze tocht… keren we toch maar weer om en verlaten de zwavel lucht.
Daarna brengt onze eigen vertrouwde gids ons naar Lake linow. Dit is een Lake waar we weer de vertrouwde zwavel lucht ruiken. Gelukkig waren we daar al aangewend en kunnen we genieten van het uitzicht. Het meer is net als de omgeving groen of toch blauw…. Stefanus verteld ons dat het water heel erg warm is. Maar wanneer Simone & Janneke het water voelen is het koud.
Dit is het einde van onze tocht. Dit zijn al een paar mooie plekken die we inmiddels hebben bezocht… er komen vast nog meer bij… Het is erg leuk om naast het lesgeven ook al deze mooie plekjes te bezoeken. Bij het zien van de foto’s die bij deze plekjes horen begrijpen jullie vast wel dat ik verliefd aan het worden ben op deze mooie natuur.
Zaterdag gaan we heerlijk 4 daagjes ontspannen op de Bunaken. Wanneer we dinsdag weer terugkomen bestaat ons programma voor de woensdag uit ‘’immigratie’’ ons visum moet namelijk worden verlengd. Donderdag en vrijdag is ons programma activiteiten voorbereiden met de kinderen want op zaterdag is er namelijk de opening van de Asrama. Daarbij is het leuk als wij en vooral ook de kinderen een paar leuke acts opvoeren.
Verder gaat hier alles goed voor mij is dit al weer de laatste week om les te geven aan de kinderen. Simone en ik gaan namelijk de zondag na de opening richting Amurang. Wanneer we klaar zijn in Amurang gaan we nog voor 3 daagjes met Gerard mee naar Soerabaja. In Soerabaja zitten namelijk twee jongen van de stichting kind wees kind en daar gaan we even een kijkje nemen. Wanneer onze dagen daar er ook opzitten gaan Simone en ik weer terug naar Tondanocity. Dan zal ik nog wel lesjes gaan geven bij de SD maar voor de rest hebben we nog geen duidelijk programma… maar dat word vast vervolgd dat is nu nog zo ver weg….. eerst maar goed genieten!!
Liefs vanuit Indonesië
Om nog even de vragen te beantwoorden van groep geel:
1. Wat eet je ?
In Indonesië zelf eten de mensen vooral rijst. Hier in de Asrama zijn er verschillende vrouwen die voor ons koken. Alleen ze denken doordat we uit Nederland komen dat we alleen van patat houden en kipnuggets. Dit is een beetje jammer.. we hebben ook al een paar keer gezegd dat we wat meer eten willen wat de mensen zelf ook eten alleen dan wat minder pittig… Ze houden hier namelijk van heel pittig eten. Wanneer je zoiets pittigs eet voelt het alsof je mond in brand staat en heb je meteen een glas water nodig.
2. Hoeveel kinderen heb jij in de klas? Hoe oud zijn ze?
Dit is verschillend ik geef namelijk op twee plekken les. Op een soort basisschool een SD word dat hier genoemd. Die bestaat uit groep 1 tot en met 6. In groep 1 zitten kinderen vanaf 5 jaar. Hoeveel kinderen daar in zitten is heel verschillend net als in Nederland. In de ene groep 10 in de andere 18.
Verder geef ik nog les aan de kinderen van de Asrama (weeshuis) hier zitten kinderen vanaf 11 tot 18 jaar oud ong. Daar geef ik lesjes aan over beroepen. Wat ze later willen worden bijvoorbeeld. Dit zijn elke keer 4 lesjes en daarna gaan ze door naar een ander juf. Er zijn namelijk nog 4 juffen:
Simone: Geeft lesjes over prestatie geven, hoe je iets voor de klas aan andere mensen kan vertellen.
Janneke: Geeft korfbal les.
Amber: Geeft Slagbal les.
3. Ga je ook een rat vangen?
We zijn al een paar keer op rattenjacht geweest… En heb er ook al een paar keer een rat gezien maar ik ben toch een beetje te bang om hem echt te vangen. Dat is misschien meer iets voor één van de stoere jongen uit groep geel?? Als ik er toch nog eentje vang dan maak ik een foto
Ondanks het lesgeven elke dag en het leuke contact met de kinderen is er uiteraard ook nog tijd voor ontspanning. En onze ontspanning bestaat vooral uit mooie dingen bekijken. Dus hangen we regelmatig de toerist uit! Zo hebben we al veel bijna onwerkelijke mooie plekjes gezien. Wanneer we na zo’n dag de foto’s terug kijken lijkt het soms gewoon bijna nep. Laat ik jullie meenemen naar het sprookjesachtige Indonesië.
Even tussendoor…. (het versterkt het verhaal) we hebben hier een Nederlands meisje ontmoet Die hier woont met inmiddels haar Indonesische man. Alsof het niet toevalliger kan komt het meisje genaamd Judith uit Harlingen (Fryslân boppe). Ze zag amber en Janneke een keer voor de Asrama druk in de weer achter de laptop. En aangezien blond hier niet de standaard haarkleur is was ze gestopt, samen met haar vriend en hadden ze even een praatje gemaakt. Daarna hadden we al snel een afspraak gemaakt voor een leuke ‘’gezellige’’ dag samen…..
Zo nu kan onze tocht beginnen:
De eerste plek waar ik jullie mee naar toe wel nemen is de Kali waterval. Hier zijn wij geweest met Judith en Dotz. Eerst lopen we door een oerwoud met 1000 tinten groen. Een goeie plek voor een spelletje ‘’ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is….GROEN!’’. Aan het einde van deze mooie tocht komen we uit bij een waterval. Een waterval die er zo romantische uitziet met een mooie schattig bruggetje ervoor wauw! Deze plek is zelfs bij de meeste locals niet eens bekend dit maakt het nog specialer en mooier. Het is niet een plek waar je door alle toeristen de waterval niet eens meer kan zien.. nee in tegendeel.. Wanneer we weer helemaal zijn opgedroogd vervolgen we onze reis We kijken nog één laatste keer om.
De volgende stop is Bukit Kasih. Wel bekend als de berg van de liefde. Wanneer we er aankomen is de geur van de liefde alleen nergens te bekennen. Wel komt de geur van zwavel ons tegemoet….mmm lekker. Er komen meteen allemaal vrouwtjes met souvenirs op ons afgestormd het is alleen jammer dat ze geen knijpers verkopen( voor de lucht). Het is een berg waarover je een wandelroute kan lopen het doet me denken aan het weggetje over de Chinese muur. Alleen is dit paadje wel geschikt voor de actieve wandelaar. De gehele route duur ongeveer 2/3 uren. En onze persoonlijke gids ‘’Stefanus’’ verteld ons dat het uitzicht vanaf elk punt hetzelfde is….. Dus na eerst met goede moed te zijn begonnen aan deze tocht… keren we toch maar weer om en verlaten de zwavel lucht.
Daarna brengt onze eigen vertrouwde gids ons naar Lake linow. Dit is een Lake waar we weer de vertrouwde zwavel lucht ruiken. Gelukkig waren we daar al aangewend en kunnen we genieten van het uitzicht. Het meer is net als de omgeving groen of toch blauw…. Stefanus verteld ons dat het water heel erg warm is. Maar wanneer Simone & Janneke het water voelen is het koud.
Dit is het einde van onze tocht. Dit zijn al een paar mooie plekken die we inmiddels hebben bezocht… er komen vast nog meer bij… Het is erg leuk om naast het lesgeven ook al deze mooie plekjes te bezoeken. Bij het zien van de foto’s die bij deze plekjes horen begrijpen jullie vast wel dat ik verliefd aan het worden ben op deze mooie natuur.
Zaterdag gaan we heerlijk 4 daagjes ontspannen op de Bunaken. Wanneer we dinsdag weer terugkomen bestaat ons programma voor de woensdag uit ‘’immigratie’’ ons visum moet namelijk worden verlengd. Donderdag en vrijdag is ons programma activiteiten voorbereiden met de kinderen want op zaterdag is er namelijk de opening van de Asrama. Daarbij is het leuk als wij en vooral ook de kinderen een paar leuke acts opvoeren.
Verder gaat hier alles goed voor mij is dit al weer de laatste week om les te geven aan de kinderen. Simone en ik gaan namelijk de zondag na de opening richting Amurang. Wanneer we klaar zijn in Amurang gaan we nog voor 3 daagjes met Gerard mee naar Soerabaja. In Soerabaja zitten namelijk twee jongen van de stichting kind wees kind en daar gaan we even een kijkje nemen. Wanneer onze dagen daar er ook opzitten gaan Simone en ik weer terug naar Tondanocity. Dan zal ik nog wel lesjes gaan geven bij de SD maar voor de rest hebben we nog geen duidelijk programma… maar dat word vast vervolgd dat is nu nog zo ver weg….. eerst maar goed genieten!!
Liefs vanuit Indonesië
Om nog even de vragen te beantwoorden van groep geel:
1. Wat eet je ?
In Indonesië zelf eten de mensen vooral rijst. Hier in de Asrama zijn er verschillende vrouwen die voor ons koken. Alleen ze denken doordat we uit Nederland komen dat we alleen van patat houden en kipnuggets. Dit is een beetje jammer.. we hebben ook al een paar keer gezegd dat we wat meer eten willen wat de mensen zelf ook eten alleen dan wat minder pittig… Ze houden hier namelijk van heel pittig eten. Wanneer je zoiets pittigs eet voelt het alsof je mond in brand staat en heb je meteen een glas water nodig.
2. Hoeveel kinderen heb jij in de klas? Hoe oud zijn ze?
Dit is verschillend ik geef namelijk op twee plekken les. Op een soort basisschool een SD word dat hier genoemd. Die bestaat uit groep 1 tot en met 6. In groep 1 zitten kinderen vanaf 5 jaar. Hoeveel kinderen daar in zitten is heel verschillend net als in Nederland. In de ene groep 10 in de andere 18.
Verder geef ik nog les aan de kinderen van de Asrama (weeshuis) hier zitten kinderen vanaf 11 tot 18 jaar oud ong. Daar geef ik lesjes aan over beroepen. Wat ze later willen worden bijvoorbeeld. Dit zijn elke keer 4 lesjes en daarna gaan ze door naar een ander juf. Er zijn namelijk nog 4 juffen:
Simone: Geeft lesjes over prestatie geven, hoe je iets voor de klas aan andere mensen kan vertellen.
Janneke: Geeft korfbal les.
Amber: Geeft Slagbal les.
3. Ga je ook een rat vangen?
We zijn al een paar keer op rattenjacht geweest… En heb er ook al een paar keer een rat gezien maar ik ben toch een beetje te bang om hem echt te vangen. Dat is misschien meer iets voor één van de stoere jongen uit groep geel?? Als ik er toch nog eentje vang dan maak ik een foto
-
26 Februari 2015 - 08:54
Sietske:
Hoi manon,
Wat gaaf om weer wat van je te horen. Je hebt het top zo te lezen. Dus niet verliefd geworden op een zwaveljongetje. Hihi..... Wij wensen jou de andere meiden nog veel succes!!
Groetjes Stefan, Sietske, Andrea en Jelmer -
26 Februari 2015 - 09:45
Anneke Van Der Linde:
Wat fijn dat het weer goed met je gaat en dacht al verliefd? Maar verliefd op de natuur, wat weer een geweldig verhaal zeg. Leuk zo blijven wij met zijn allen op de hoogte hoe het daar gaat. Gelukkig hebben jullie daar veel plezier geniet er nog lekker van. Tot volgend verhaal groetjes ook van Roelof, Jarno en Lisan. -
26 Februari 2015 - 09:45
Greet:
Hoi,,fijn dat je het zo naar je zin hebt, dat wordt sparen om een keertje terug te kunnen!!! -
26 Februari 2015 - 09:51
Mama:
Lieve manon mooi verhaal weer!!!het lijkt ons ook een prachtig land..en zoals jij dit verteld echt leuk!!en wij genieten hier weer van !!
Je beleefd wel wat hoor!!gr aan de andere meiden!liefs van ons -
26 Februari 2015 - 13:31
Martje:
Ha lieve Manon, weer heerlijk zo'n prachtig verhaal van jou! We keken er al naar uit. Fijn dat je weer opgeknapt bent! Prachtige foto's van de watervallen! Hier ook alles goed, deze week al heel wat gebak achter de kiezen -
26 Februari 2015 - 13:54
Gea:
Hey lieve manon, wat een super leuk verhaal, en wat toch super dat je dit mee mag maken, echt super leuk voor je, geniet er maar lekker van en blij dat je weer beter bent, liefs van ons -
26 Februari 2015 - 21:40
Foppe:
Hoi lieve manon, mooi verhaal, leuke foto's, zo te zien op de foto's heb je het wel naar je zin en ben zeer benieuwd naar je volgende verslag, ik kijk er naar uit. Dikke kus van ons
-
27 Februari 2015 - 16:34
Ymkje Otte:
Hoi Manon,
Wat mooi om deze keer te lezen wat voor mooie dingen jullie zien en doen als je vrij bent. Heerlijk om te genieten van de natuur en de ongereptheid bij de waterval.Veel plezier nog verder. -
27 Februari 2015 - 21:27
Age En Roos :
Hè Manon mooi verhaal hoor. Heel veel plezier nog en succes met lesgeven. Groetjes John en Roos -
03 Maart 2015 - 16:00
Betty:
Het is weer lekkerbekken met dat mooie verslag van jou. Ome Menno had het ook al gelezen maar weet niet hoe hij moet reageren, moet ik hem even leren. Wat fijn dat je het daar zo mooi hebt en wat kun je het mooi onder woorden brengen, Ik heb het gevoel dat je het nog mooier hebt dan je gedacht had. Hier is ook alles naar wens, ga zo naar pake en daarna naar je vader en moeder om een hapje te eten, want door de week zit ik maar een beetje alleen te koekeloeren, hihihi. Nou lieverd, heel veel plezier en ik kijk uit naar je volgende verslag. Dikke kus xxx -
05 Maart 2015 - 19:15
Karin:
Hoi Manon,
Leuk dat jullie in je eigen tijd ook van alles ondernemen. En mooie dingen zien.
En dat is voor ons heerlijk om te lezen. Met zulke verhalen willen wij ook wel wereldreizigers worden. Geniet er lekker van. Groetjes van de Gootjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
